Ocieplenie kurnika nie wystarczy. Tak zadbasz o kury zimą

Kurnik gotowy na mróz? To nie tylko kwestia temperatury

Wielu gospodarzy uważa, że wystarczy uszczelnić kurnik i rzucić grubszą warstwę słomy, by załatwić sprawę zimy. To jednak myślenie na skróty, które może skończyć się problemami zdrowotnymi w stadzie. Owszem, izolacja jest kluczowa – warto załatać wszelkie szpary w ścianach i dachu, by uniknąć zabójczych przeciągów. Jednak równie ważna, jeśli nie ważniejsza, jest wentylacja. 

Szczelnie zamknięty kurnik szybko wypełnia się wilgocią z odchodów i oddechów ptaków. Mokre powietrze w połączeniu z niską temperaturą to prosta droga do odmrożeń grzebieni i chorób układu oddechowego. Dlatego absolutną podstawą jest sprawny, ale nieduży otwór wentylacyjny umieszczony wysoko, z dala od grzęd. W połączeniu z grubą, suchą i regularnie wymienianą ściółką tworzy on mikroklimat, w którym drób czuje się dobrze nawet przy ujemnych temperaturach na zewnątrz.

Zimowa dieta i „hartowanie” stada, czyli wsparcie od środka

Gdy temperatury spadają, kury potrzebują więcej energii, by utrzymać właściwą ciepłotę ciała. Przekłada się to bezpośrednio na ich zapotrzebowanie żywieniowe. Podstawą zimowej diety powinna być wysokokaloryczna pasza, bogata w ziarna takie jak kukurydza, która doskonale rozgrzewa organizm. Warto też zadbać o stały dostęp do letniej, a przynajmniej niezamarzniętej wody. 

Zapomnijmy o trzymaniu ptaków pod kluczem przez cztery miesiące. Nawet w chłodne dni, jeśli nie ma zamieci i silnego wiatru, warto wypuścić stado na wybieg, choćby na krótko. Ruch na świeżym powietrzu hartuje, poprawia kondycję i zwyczajnie zapobiega nudzie, która w stadzie potrafi prowadzić do agresji i kanibalizmu. Taka ochrona kur zimą to inwestycja w ich dobrostan i nieprzerwaną nieśność.

Wróg nie śpi, czyli jak przechytrzyć lisa, kunę i jastrzębia

Zima to trudny czas nie tylko dla drobiu, ale i dla drapieżników. Puste pola i lasy zmuszają je do szukania łatwiejszych zdobyczy, a przydomowy kurnik wygląda jak zaproszenie na ucztę. Lis, kuna czy jastrząb potrafią wykorzystać najmniejsze niedopatrzenie. Dlatego zabezpieczenie kurnika to absolutny priorytet. Solidne drzwi z dobrym zamknięciem, brak dziur w podłodze czy ścianach oraz siatka o małych oczkach w oknach to podstawa. 

Wybieg powinien być ogrodzony siatką wkopaną w ziemię na co najmniej 30 cm – lis to świetny kopacz. Od góry warto rozciągnąć siatkę lub choćby żyłki, które skutecznie odstraszają ptaki drapieżne. Najważniejszy jest jednak nawyk: zamykanie kur w kurniku na solidny rygiel tuż przed zmierzchem, bez żadnych wyjątków. Nie dajmy się „zrobić w konia” pozornemu spokojowi w okolicy.