Ten szkodnik niszczy rzepak również zimą. Powoduje zamieranie nawet całych roślin

Występowanie tego szkodnika jest zróżnicowane w poszczególnych regionach Polski. Jest także zależne od warunków klimatycznych. Ich liczne występowanie stwarza poważne zagrożenie dla rzepaku również w przypadku takiej, jak tegoroczna, łagodnej zimy. Jak zapobiegać „zadomowieniu się” szkodnika w rzepaku?
Niepozorny szkodnik wyniszcza rzepak
Pchełka rzepakowa zwykle we wrześniu gromadzi się w rzepaku. Samice składają nawet do 800 sztuk jaj w ciągu życia, na głębokość ok. 2 cm w pobliżu roślin rzepaku ozimego. Szkodniki składają jaja przez całą jesień, w cieplejsze dni zimy i jeszcze wczesną wiosną. Generalnie mogą funkcjonować w temperaturach powyżej 5°C. Larwy przechodzą na rośliny i wgryzają się w nie. Jakie skutki dla uprawy ma żerowanie pchełki rzepakowej?

Jakie są objawy żerowania pchełki rzepakowej?
Najbardziej charakterystyczną oznaką bytowania chrząszczy pchełek na plantacji są drobno wygryzione liścienie i liście młodych roślin rzepaku. Masowe żerowanie szkodnika prowadzi do redukcji powierzchni asymilacyjnej liści, natomiast kiedy uszkadzane są liścienie, zamierają całe rośliny.
Objawy spowodowane przez pchełkę rzepakową mogą przypominać objawy żerowania gnatarza rzepakowca, pchełek ziemnych czy też ślimaków. Jesienią na młodych roślinach rzepaku ozimego da się zauważyć ślady żerowania larw wewnątrz ogonków i nerwów liściowych, oraz w liściach sercowych. Listki zaginają się ku dołowi, gniją i zamierają. Larwy powodują poważne szkody, i to odróżnia je od innych gatunków pchełek. Jak zapobiegać rozprzestrzenianiu szkodnika?
Zobacz też: Tak rolnicy najtaniej kupią maszyny. Warto zajrzeć w to miejsce, ceny mocno spadają
Jak zabezpieczyć rzepak przed pchełką rzepakową?
Dobre nawyki rolnicze zmniejsza ryzyko pojawienia się pchełki rzepakowej, lub może ograniczyć straty związane z jej występowaniem. Profilaktyka jest ważna, jednak nawet najbardziej zadbane pole może być narażone na atak pchełki, ze względu na jej szerokie występowanie. Aby zapobiegać rozprzestrzenianiu szkodnika, warto:
- Stosować płodozmian – uprawa w monokulturze jest bardziej narażona na szkodniki i choroby
- Stosować izolację przestrzenną – rzepak należy uprawiać w możliwie jak największym odstępie od innych przedstawicieli rodziny kapustnych
- Na bieżąco zwalczać chwasty – dotyczy to szczególnie roślin niepożądanych, należących do tej samej rodziny
- Zaprawiać nasiona – materiał siewny warto zabezpieczać środkami owadobójczymi




































