Wsyp do nory, a szkodnik ucieknie w podskokach. Mało kto zna ten sposób

Podziemny wróg Twoich upraw. Kim jest sprawca zniszczeń?

Turkuć podjadek (Gryllotalpa gryllotalpa) to jeden z najbardziej charakterystycznych i jednocześnie uciążliwych szkodników glebowych w Polsce. Jego wygląd jest dość osobliwy – przypomina połączenie kreta i świerszcza, a jego ciało pokrywa twardy, chitynowy pancerz. Najbardziej charakterystycznym elementem są jego przednie odnóża, potężne i łopatowate, idealnie przystosowane do drążenia podziemnych korytarzy. 

To właśnie ta działalność stanowi największe zagrożenie dla ogrodników. Szkodnik ten preferuje gleby żyzne, wilgotne i bogate w próchnicę, czyli dokładnie takie, jakie staramy się stworzyć dla naszych upraw. 

Choć w jego diecie znajdują się również pędraki i drutowce, to niestety jego głównym pożywieniem stają się korzenie młodych warzyw, truskawek, a także trawników. Jego obecność to cichy wyrok dla wielu roślin, które nagle zaczynają więdnąć i usychać bez widocznej przyczyny na powierzchni. Aktywność turkucia wzrasta wiosną oraz pod koniec lata, dlatego we wrześniu należy zachować szczególną czujność.

Ślady zbrodni w ogrodzie. Jak rozpoznać jego obecność?

Identyfikacja obecności turkucia podjadka jest kluczowa dla szybkiej reakcji. Najbardziej oczywistym sygnałem są nieregularne, lekko wzniesione korytarze biegnące tuż pod powierzchnią ziemi. Wyglądają one jak miniaturowe kopce kreta, ale są znacznie płytsze. W miejscach jego żerowania rośliny nagle marnieją – młode sadzonki są wciągane pod ziemię, a większe okazy przewracają się z powodu podgryzionego systemu korzeniowego. 

Charakterystyczne są również otwory w ziemi o średnicy około 2 centymetrów, stanowiące wejścia do jego podziemnego królestwa. Jeden osobnik potrafi w ciągu jednej nocy zniszczyć znaczną część grządki z nowalijkami lub świeżo posadzonymi bylinami. Problem jest tym większy, że turkuć prowadzi głównie nocny tryb życia, co utrudnia jego bezpośrednią obserwację. 

Często ogrodnicy przez długi czas nie zdają sobie sprawy, co jest przyczyną zamierania ich upraw, zrzucając winę na suszę czy choroby grzybowe. Tymczasem pod powierzchnią ziemi trwa nieustanny, destrukcyjny proceder. Na szczęście, problemu można pozbyć się szybko i bez większych nakładów finansowych.

Zobacz też: Rolnicy mogą nie dostać pieniędzy. Nowa ustawa wzbudza wątpliwości, wnioski są jasne

Olej i woda: prosta receptura na pozbycie się intruza

Walka z turkuciem podjadkiem nie musi oznaczać stosowania drogiej i szkodliwej chemii. Jednym z najskuteczniejszych, a zarazem najprostszych sposobów, jest wykorzystanie mieszanki wody i zwykłego oleju jadalnego. Metoda ta opiera się na zmuszeniu szkodnika do opuszczenia swojej kryjówki. Po zlokalizowaniu aktywnego tunelu – co można poznać po świeżo usypanej ziemi przy otworze – należy przygotować roztwór. Wystarczy do kilku litrów wody dodać parę łyżek oleju roślinnego i całość energicznie wymieszać. Następnie tak przygotowaną miksturę wlewa się powoli do otworu nory. 

Olej, lżejszy od wody, tworzy na jej powierzchni cienką warstwę, która skutecznie blokuje dostęp powietrza w podziemnych korytarzach i zatyka aparaty oddechowe owada. Zmuszony do ucieczki turkuć wychodzi na powierzchnię, gdzie można go łatwo schwytać i przenieść daleko od ogrodu. To humanitarna i ekologiczna alternatywa dla preparatów chemicznych, która pozwala chronić plony bez szkody dla środowiska i pożytecznych organizmów glebowych. Skuteczna ochrona ogrodu często tkwi w najprostszych rozwiązaniach.