Najważniejsze założenia dofinansowań do ochrony cennych siedlisk i zagrożonych gatunków na obszarach Natura 2000

Najważniejsze założenia interwencji

Natura 2000 to program sieci obszarów objętych ochroną przyrody na terytorium Unii Europejskiej, który w swoim zamiarze ma na celu zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych wraz z występującymi wśród nich ważnymi gatunkami przedstawicieli fauny oraz flory, które uważane są za cenne i zagrożone w skali Europy. Celem interwencji ochrony cennych siedlisk i zagrożonych gatunków na obszarach Natura 2000 jest utrzymanie, zapobieganie pogarszaniu się lub przywrócenie właściwego stanu ochrony na obszarach objętych programem.

Siedliska ujęte w interwencji to przede wszystkim cenne siedliska przyrodnicze takie jak zmiennowilgotne łąki trzęślicowe, zalewowe łąki selernicowe i słonorośla, murawy, półnaturalne łąki wilgotne i świeże oraz torfowiska. Co więcej, siedliska będące miejscem lęgowym dla różnych, cennych gatunków ptaków m.in. rycyka, kszyka, krwawodzioba, czajki, dubelta, kuklika wielkiego, wodniczki oraz derkacza stanowią również miejsca podlegające ochronie programu, a co za tym idzie, są podstawą dla beneficjentów do ubiegania się o właściwe świadczenia.

Jak podaje Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi występowanie wcześniej wspomnianych siedlisk uzależnione jest od prowadzenia działalności, a wszelkie zobowiązania podejmowane przez beneficjentów mają zostać wdrażane na okres 5 lat. W ramach interwencji wszelkie osoby zgłaszające się po dofinansowanie mają obowiązek realizacji wymogów związanych z ekstensywnym rolniczym użytkowaniem gruntów, obejmującym w szczególności stosowanie odpowiedniej liczby pokosów, ekstensywny wypas zwierząt oraz dostosowanie terminów koszenia lub wypasu do potrzeb ochrony przyrody.

Beneficjenci dofinansowania

Wszyscy gospodarze, których majątki ziemskie uwzględniają posiadanie użytków rolnych lub obszarów przyrodniczych (tj. obszary niebędące użytkami rolnymi, na których występują określone typy cennych siedlisk przyrodniczych lub siedlisk lęgowych ptaków) o powierzchni nie mniejszych niż 1 ha, mogą ubiegać się o dofinansowanie.

Beneficjent w ramach interwencji otrzyma płatność roczną w formie zryczałtowanej według stawki wyliczonej na podstawie utraconych dochodów i dodatkowych kosztów. Wsparcie przyznawane jest do powierzchni gruntu objętego zobowiązaniem.

Wysokość stawek płatności

W zależności od typu siedliska zaobserwowanego na gruncie zgłoszonym do dofinansowania istnieją zmienne stawki płatności, przygotowane w ramach interwencji. Główne stawki płatności w zależności od wymienionego we wsparciu siedliska zawierają się w następujących wartościach:

• zmiennowilgotne łąki trzęślicowe – 1568 zł/ha,
• zalewowe łąki selernicowe i słonorośla – 1452 zł/ha,
• murawy – 1612 zł/ha,
• półnaturalne łąki wilgotne – 1115 zł/ha,
• półnaturalne łąki świeże – 1497 zł/ha,
• torfowiska – 912 zł/ha (wymogi kluczowe), 1536 zł/ha (wymogi kluczowe i uzupełniające),
• ochrona siedlisk lęgowych rzadkich gatunków ptaków siewkowych (rycyk, kszyk, krwawodziób i czajka) –1055 zł/ha,
• ochrona siedlisk lęgowych dubelta i kulika wielkiego – 1347 zł/ha,
• ochrona siedlisk lęgowych wodniczki – 1555 zł/ha,
• ochrona siedlisk lęgowych derkacza – 1055 zł/ha.

Oprócz stawek standardowych gospodarzom realizującym zobowiązania na obszarach niebędących użytkami rolnymi (i innymi niż wariant murawy) będzie mogła być przyznana dodatkowa płatność w przypadku zalania lub podtopienia gruntu w wysokości 280 zł/ha. Informacja o podtopieniu lub zalaniu będzie oparta na monitoringu satelitarnym.

Źródło: gov.pl